“Mtu na Wivu” ni hadithi ya Kiswaahili inayoelezea matokeo mabaya ya wivu na umuhimu wa kuthamini vitu tulivyo navyo. Hadithi hii inaeleza kama ifuatavyo:
Kulikuwa na mtu mmoja ambaye alikuwa na maisha ya kufurahisha na mali nyingi. Alikuwa na nyumba kubwa, mifugo mingi, na shamba lenye mazao mengi. Hata hivyo, alikuwa na moyo wa wivu kwa sababu ya kile watu wengine walikuwa nacho.
Alipokuwa akiangalia mali ya jirani yake, alianza kuwa na wivu. Alikuwa akitamani kuwa na vitu kama hivyo na alikasirika sana alipoona watu wengine wakifanikiwa.
Kwa sababu ya wivu wake, mtu huyo alianza kupoteza furaha na amani. Alikuwa akikosa raha na kujawa na tamaa ya kuwa na kila kitu alichokiona kwa wengine.
Lakini siku moja, mtu huyo alikutana na mzee mwenye hekima. Mzee huyo alimuuliza sababu ya uchungu na wasiwasi wake. Baada ya kusikiliza hadithi ya mtu huyo, mzee alimpa somo la thamani.
Mzee huyo alimwambia mtu huyo kuwa wivu haukuwa na manufaa yoyote na ulimletea tu mateso. Alimwambia kuwa kila mtu ana baraka zake na kila mtu ana changamoto zake. Kuangalia mali ya wengine hakutamletea furaha ya kweli na amani.
Baada ya kusikia maneno haya, mtu huyo alianza kufikiria. Alijifunza kuwa thamini vitu alivyokuwa navyo na kutambua kuwa furaha ya kweli haijatokana na kuwa na vitu vingi, bali ni jambo la ndani.
Mtu huyo aliamua kufanya mabadiliko katika maisha yake. Alianza kushukuru kwa kile alichonacho na kuacha kulinganisha maisha yake na ya wengine. Aligundua kuwa amani na furaha hutokana na kutambua thamani ya vitu tulivyo navyo na kujifunza kufurahia kile tulichopewa.
Kwa hiyo, hadithi ya “Mtu na Wivu” inafundisha somo la kutojilinganisha na wengine na kutambua thamani ya vitu tulivyo navyo. Inatukumbusha umuhimu wa kushukuru na kujifunza kufurahia vitu tulivyo navyo, badala ya kuwa na wivu kwa vitu vya wengine.
